- cicho
- cicho I {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., ciszej {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'w sposób prawie niesłyszalny, nie robiąc hałasu; bezgłośnie, milcząco': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wszedł cicho do pokoju. Rozmawiali ze sobą cicho. Zachowujcie się ciszej, bo nic nie słyszę. Cicho pracujący silnik. Pracował cicho w pokoju. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tak, że nie ma gdzieś głośniejszych dźwięków, nieprzyjemnych hałasów': {{/stl_7}}{{stl_10}}W domu, na podwórku było cicho. Pod wieczór zrobiło się cicho. Ale tu cicho! {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spokojnie; bez trosk, kłopotów, nieszczęść': {{/stl_7}}{{stl_10}}Młodość minęła mu cicho, dopiero starość przyniosła burze i kłopoty. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skromnie; w sposób niewyszukany, prosty; bez rozgłosu': {{/stl_7}}{{stl_10}}żyli cicho i spokojnie. Odprawili cicho rocznicę ślubu. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'tajnie, konspiracyjnie, dyskretnie; po cichu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cicho załatwił sobie pozwolenie na pracę. Cicho wycofać się z polityki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}cicho II {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wykrzyknienie nakazujące natychmiastowe zamilknięcie lub nieprzerywanie trwającej ciszy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cicho! Ktoś idzie. Cicho, powiedziałem, bo zawołam dyrektorkę! Cicho, bo ludzie chcą spać!{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}być cicho; siedzieć cicho; siedzieć (cicho) jak mysz pod miotłą {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.